วันนี้ไปพบลูกค้า ระบายความในใจ เกี่ยวกับเรื่องลูก ที่อายุยังน้อย "ลุงเห็นหนู แล้วพาลให้นึกถึงลูกของลุง เค้าควรเป็นวัยที่เต็มไปด้วยพลังและรอยยิ้ม แบบหนู" ประโยคแรกที่คุณลุง กล่าวขึ้น หลังจากการทักทายพอประมาณ มิวก็มองคุณลุงก็เห็นความท้อแท้ เหนื่อยล้าในสีหน้าแววตา ขัดกับริมฝีปากที่มีรอยยิ้ม และน้ำเสียงที่เจือแววอารมณ์ดีเป็นนิสัย
"ตอนนี้ลูกลุงต้องเข้ารับการรักษาด้านวิธีกลืนแร่ ซึ่งสามเดือนต้องไปรักษาที แล้ว 7 วัน ห้ามเข้าเยี่ยม แถมเมื่อกลับบ้านต้องนอนนิ่งๆ อีก 2 สัปดาห์ หยุดเยอะขนาดนี้ หนูคิดสิ บริษัทไหนเค้าจะรับเข้าทำงาน" คุณลุงพยายามที่จะทำให้เรื่องราวดูไม่เครียด ด้วยการหัวเราะตบท้าย ซึ่งไม่รู้ว่าหัวเราะจริงๆ หรือ หัวเราะประชดโชคชะตา เรารับฟังอย่างตั้งใจเพิ่งรู้ว่า อาชีพตัวแทน ก็เป็นนักจิตวิทยาคนนึง ที่ต้องรับฟังปัญหาลูกค้าอย่างเข้าใจ ซึ่งการรับฟังที่ดีไม่ใช่การขัดออกความคิดเห็น แต่นิ่งฟังและตอบรับเป็นครั้งคราว
สรุปโดยย่อๆว่า ลูกคุณลุงเหนื่อยง่าย อ่อนแอ จากที่เป็นคนแข็งแรงปกติ มีอนาคตไกล สดใส เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ใครจะคิดว่า อายุเพียงแค่นี้ ต้องหมดอนาคตลงเพียงเพราะ ไทรอยด์ที่ตรวจเจอมะเร็ง
คุณลุงเรียกมิวมาวันนี้เพียงเพื่อถามว่า มิวจะสามารถทำประกันค่ารักษา ให้ลูกคุณลุงได้ไหม เพราะเงินที่คุณลุงหามาได้เท่าไร มันก็ลดน้อยลงเพราะการรักษาที่จำเป็นต้องต่อเนื่อง และต้องเดินทางไกลไปรักษาถึงกรุงเทพ
หลังจากฟังเรื่องราว มิวได้แต่สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนพูดคำปฏิเสธออกมา ทันทีที่ได้ยินคุณลุงที่พยายามฝืนยิ้มหัวเราะก็เจื่อนลงคอตกนิดนึง บรรยากาศเงียบไปสักพัก เราก็จนด้วยคำพูด ไม่ใช่ไม่อยากช่วย แต่มิวช่วยไม่ได้ ถึงบริษัทจะรับ แต่เค้าก็ไม่รับเรื่องเกี่ยวกับโรคนี้ โรคที่ผู้เอาประกันเป็นก่อนสมัคร ทีนี้ในสายตาของคนทั่วไปจะเห็นเลยว่า คนสองคน สองเพศ สองวัย ต่างนั่งคอตกกันคนละมุมโต๊ะ
อีกครั้งที่เป็นเคส ที่ให้ความรู้สึกเหมือน รอบตัวอยู่ในพายุฝน และมีภูเขาหนักๆมาวางทับอก โชคชะตาเล่นตลกกับมนุษย์เสียเหลือเกิน คนแข็งแรงดีกลับไม่สนใจ ที่จะทำประกัน กลับมองว่าเป็นเรื่องไกลตัว เป็นเรื่องถูกเอาเปรียบ สิ้นเปลือง และไม่จำเป็น นี่ไงความจำเป็น ผู้ชายที่นั่งก้มหน้าหลังจากได้ยินมิวพูดปฏิเสธไป เป็นตัวอย่างเป็นเหตุผลของความจำเป็น ที่เราต้องทำประกันเมื่อยังแข็งแรง
วันนี้เรื่องราวก็จบลงด้วย คำพูดที่ทำได้แค่ให้กำลังใจ ซึ่งเชื่อว่าถ้ามันเปลี่ยนเป็นเงินรักษาตัวลูกคุณลุงได้ คุณลุงคงได้จากใครหลายคนมากพอที่จะรักษาลูก แต่มันเปลี่ยนเป็นเงินไม่ได้ คุณลุงเงยหน้ามาพูดคุยหัวเราะอยู่สักัพก ก็ร่ำลาลุกยืนขึ้น เราดูก็รู้ว่าคุณลุงพยายามยืดหลังให้ตรง ฝืนยิ้มนิดๆ ก่อนหันหลังเดินจากไป แต่มิวเป็นคนที่นั่งอยู่ที่เดิมมองคุณลุงเดินไปไกลออกไป คุณลุงไปแล้ว แต่ทิ้งเมฆฝน และภูเขาแห่งความเศร้าไว้ที่มิวด้วย ถ้ามิวเป็นพระเจ้า มิวจะช่วยคุณลุงนะคะ แต่มิวเป็นแค่มนุษย์คนนึงที่ลืมตาดูโลกได้เพียง 30 ปี มิวเสกอะไรไม่ได้เลยค่ะ มิวช่วยอะไรในเคสแบบนี้ไม่ได้เลยจริงๆค่ะ
ติดตามบทความสุขภาพและสอบถามเรื่องการวางแผนการเงินของคุณได้ที่
ปรึกษาหรือสอบถามข้อมูลประกันเพิ่มเติม
LINE ID : chonchanit
Tel : 0619546396
มิว ชลชนิต ปึงวิริยะรัตน์ รหัสตัวแทน 594844